Luc 15.9
Vulgate

Paraboles de la brebis et de la pièce perdues

¹ erant autem adpropinquantes ei publicani et peccatores ut audirent illum
² et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes quia hic peccatores recipit et manducat cum illis
³ et ait ad illos parabolam istam dicens
⁴ quis ex vobis homo qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quae perierat donec inveniat illam
⁵ et cum invenerit eam inponit in umeros suos gaudens
⁶ et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis congratulamini mihi quia inveni ovem meam quae perierat
⁷ dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam habente quam super nonaginta novem iustis qui non indigent paenitentia
⁸ aut quae mulier habens dragmas decem si perdiderit dragmam unam nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter donec inveniat
⁹ et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens congratulamini mihi quia inveni dragmam quam perdideram
¹⁰ ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente

Parabole du fils perdu et de son frère

¹¹ ait autem homo quidam habuit duos filios
¹² et dixit adulescentior ex illis patri pater da mihi portionem substantiae quae me contingit et divisit illis substantiam
¹³ et non post multos dies congregatis omnibus adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose
¹⁴ et postquam omnia consummasset facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere
¹⁵ et abiit et adhesit uni civium regionis illius et misit illum in villam suam ut pasceret porcos
¹⁶ et cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat
¹⁷ in se autem reversus dixit quanti mercennarii patris mei abundant panibus ego autem hic fame pereo
¹⁸ surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi pater peccavi in caelum et coram te
¹⁹ et iam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum de mercennariis tuis
²⁰ et surgens venit ad patrem suum cum autem adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et adcurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum
²¹ dixitque ei filius pater peccavi in caelum et coram te iam non sum dignus vocari filius tuus
²² dixit autem pater ad servos suos cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calciamenta in pedes
²³ et adducite vitulum saginatum et occidite et manducemus et epulemur
²⁴ quia hic filius meus mortuus erat et revixit perierat et inventus est et coeperunt epulari
²⁵ erat autem filius eius senior in agro et cum veniret et adpropinquaret domui audivit symphoniam et chorum
²⁶ et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent
²⁷ isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit
²⁸ indignatus est autem et nolebat introire pater ergo illius egressus coepit rogare illum
²⁹ at ille respondens dixit patri suo ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut cum amicis meis epularer
³⁰ sed postquam filius tuus hic qui devoravit substantiam suam cum meretricibus venit occidisti illi vitulum saginatum
³¹ at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et omnia mea tua sunt
³² epulari autem et gaudere oportebat quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est