Job 2.2
Vulgate

¹ factum est autem cum quadam die venissent filii Dei et starent coram Domino venisset quoque Satan inter eos et staret in conspectu eius ² ut diceret Dominus ad Satan unde venis qui respondens ait circuivi terram et perambulavi eam ³ et dixit Dominus ad Satan numquid considerasti servum meum Iob quod non sit ei similis in terra vir simplex et rectus timens Deum ac recedens a malo et adhuc retinens innocentiam tu autem commovisti me adversus eum ut adfligerem illum frustra ⁴ cui respondens Satan ait pellem pro pelle et cuncta quae habet homo dabit pro anima sua ⁵ alioquin mitte manum tuam et tange os eius et carnem et tunc videbis quod in facie benedicat tibi ⁶ dixit ergo Dominus ad Satan ecce in manu tua est verumtamen animam illius serva ⁷ egressus igitur Satan a facie Domini percussit Iob ulcere pessimo a planta pedis usque ad verticem eius ⁸ qui testa saniem deradebat sedens in sterquilinio ⁹ dixit autem illi uxor sua adhuc tu permanes in simplicitate tua benedic Deo et morere ¹⁰ qui ait ad illam quasi una de stultis locuta es si bona suscepimus de manu Domini quare mala non suscipiamus in omnibus his non peccavit Iob labiis suis ¹¹ igitur audientes tres amici Iob omne malum quod accidisset ei venerunt singuli de loco suo Eliphaz Themanites et Baldad Suites et Sophar Naamathites condixerant enim ut pariter venientes visitarent eum et consolarentur ¹² cumque levassent procul oculos suos non cognoverunt eum et exclamantes ploraverunt scissisque vestibus sparserunt pulverem super caput suum in caelum ¹³ et sederunt cum eo in terram septem diebus et septem noctibus et nemo loquebatur ei verbum videbant enim dolorem esse vehementem