Actes 25.7
Vulgate

¹ Festus ergo cum venisset in provinciam post triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea ² adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iudaeorum adversus Paulum et rogabant eum ³ postulantes gratiam adversum eum ut iuberet perduci eum Hierusalem insidias tendentes ut eum interficerent in via ⁴ Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea se autem maturius profecturum ⁵ qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simul si quod est in viro crimen accusent eum ⁶ demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem descendit Caesaream et altera die sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci ⁷ qui cum perductus esset circumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei multas et graves causas obicientes quas non poterant probare ⁸ Paulo autem rationem reddente quoniam neque in legem Iudaeorum neque in templum neque in Caesarem quicquam peccavi ⁹ Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare respondens Paulo dixit vis Hierosolymam ascendere et ibi de his iudicari apud me ¹⁰ dixit autem Paulus ad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicari Iudaeis non nocui sicut tu melius nosti ¹¹ si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso mori si vero nihil est eorum quae hii accusant me nemo potest me illis donare Caesarem appello ¹² tunc Festus cum consilio locutus respondit Caesarem appellasti ad Caesarem ibis ¹³ et cum dies aliquot transacti essent Agrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream ad salutandum Festum ¹⁴ et cum dies plures ibi demorarentur Festus regi indicavit de Paulo dicens vir quidam est derelictus a Felice vinctus ¹⁵ de quo cum essem Hierosolymis adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum postulantes adversus illum damnationem ¹⁶ ad quos respondi quia non est consuetudo Romanis donare aliquem hominem priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatores locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina ¹⁷ cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali iussi adduci virum ¹⁸ de quo cum stetissent accusatores nullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum ¹⁹ quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum et de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere ²⁰ haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis ²¹ Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionem iussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem ²² Agrippa autem ad Festum volebam et ipse hominem audire cras inquit audies eum ²³ altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione et introissent in auditorium cum tribunis et viris principalibus civitatis et iubente Festo adductus est Paulus ²⁴ et dixit Festus Agrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum viri videtis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me Hierosolymis petens et hic clamantes non oportere eum vivere amplius ²⁵ ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisse ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere ²⁶ de quo quid certum scribam domino non habeo propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te rex Agrippa ut interrogatione facta habeam quid scribam ²⁷ sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum et causas eius non significare