Actes 25.7
Vulgate

Paul devant le gouverneur Festus

¹ Festus ergo cum venisset in provinciam post triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea
² adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iudaeorum adversus Paulum et rogabant eum
³ postulantes gratiam adversum eum ut iuberet perduci eum Hierusalem insidias tendentes ut eum interficerent in via
⁴ Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea se autem maturius profecturum
⁵ qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simul si quod est in viro crimen accusent eum
⁶ demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem descendit Caesaream et altera die sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci
⁷ qui cum perductus esset circumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei multas et graves causas obicientes quas non poterant probare
⁸ Paulo autem rationem reddente quoniam neque in legem Iudaeorum neque in templum neque in Caesarem quicquam peccavi
⁹ Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare respondens Paulo dixit vis Hierosolymam ascendere et ibi de his iudicari apud me
¹⁰ dixit autem Paulus ad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicari Iudaeis non nocui sicut tu melius nosti
¹¹ si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso mori si vero nihil est eorum quae hii accusant me nemo potest me illis donare Caesarem appello
¹² tunc Festus cum consilio locutus respondit Caesarem appellasti ad Caesarem ibis
¹³ et cum dies aliquot transacti essent Agrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream ad salutandum Festum
¹⁴ et cum dies plures ibi demorarentur Festus regi indicavit de Paulo dicens vir quidam est derelictus a Felice vinctus
¹⁵ de quo cum essem Hierosolymis adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum postulantes adversus illum damnationem
¹⁶ ad quos respondi quia non est consuetudo Romanis donare aliquem hominem priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatores locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina
¹⁷ cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali iussi adduci virum
¹⁸ de quo cum stetissent accusatores nullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum
¹⁹ quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum et de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere
²⁰ haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis
²¹ Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionem iussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem
²² Agrippa autem ad Festum volebam et ipse hominem audire cras inquit audies eum
²³ altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione et introissent in auditorium cum tribunis et viris principalibus civitatis et iubente Festo adductus est Paulus
²⁴ et dixit Festus Agrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum viri videtis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me Hierosolymis petens et hic clamantes non oportere eum vivere amplius
²⁵ ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisse ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere
²⁶ de quo quid certum scribam domino non habeo propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te rex Agrippa ut interrogatione facta habeam quid scribam
²⁷ sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum et causas eius non significare