Ezéchiel 24.6
Vulgate

¹ et factum est verbum Domini ad me in anno nono in mense decimo decima mensis dicens ² fili hominis scribe tibi nomen diei huius in qua confirmatus est rex Babylonis adversum Hierusalem hodie ³ et dices per proverbium ad domum inritatricem parabolam et loqueris ad eos haec dicit Dominus Deus pone ollam pone inquam et mitte in ea aquam ⁴ congere frusta eius in ea omnem partem bonam femur et armum electa et ossibus plena ⁵ pinguissimum pecus adsume conpone quoque struices ossuum sub ea efferbuit coctio eius et discocta sunt ossa illius in medio eius ⁶ propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum ollae cuius rubigo in ea est et rubigo eius non exivit de ea per partes et per partes suas eice eam non cecidit super eam sors ⁷ sanguis enim eius in medio eius est super limpidissimam petram effudit illum non effudit illum super terram ut possit operiri pulvere ⁸ ut superducerem indignationem meam et vindicta ulciscerer dedi sanguinem eius super petram limpidissimam ne operiretur ⁹ propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum cuius ego grandem faciam pyram ¹⁰ congere ossa quae igne succendam consumentur carnes et concoquetur universa conpositio et ossa tabescent ¹¹ pone quoque eam super prunas vacuam ut incalescat et liquefiat aes eius et confletur in medio eius inquinamentum eius et consumatur rubigo eius ¹² multo labore sudatum est et non exibit de ea nimia rubigo eius neque per ignem ¹³ inmunditia tua execrabilis quia mundare te volui et non es mundata a sordibus tuis sed nec mundaberis prius donec quiescere faciam indignationem meam in te ¹⁴ ego Dominus locutus sum venit et faciam non transeam nec parcam nec placabor iuxta vias tuas et iuxta adinventiones tuas iudicavi te dicit Dominus ¹⁵ et factum est verbum Domini ad me dicens ¹⁶ fili hominis ecce ego tollo a te desiderabile oculorum tuorum in plaga et non planges neque plorabis neque fluent lacrimae tuae ¹⁷ ingemesce tacens mortuorum luctum non facies corona tua circumligata sit tibi et calciamenta tua erunt in pedibus tuis nec amictu ora velabis nec cibos lugentium comedes ¹⁸ locutus sum ergo ad populum mane et mortua est uxor mea vesperi fecique mane sicut praeceperat mihi ¹⁹ et dixit ad me populus quare non indicas nobis quid ista significent quae tu facis ²⁰ et dixi ad eos sermo Domini factus est ad me dicens ²¹ loquere domui Israhel haec dicit Dominus Deus ecce ego polluam sanctuarium meum superbiam imperii vestri et desiderabile oculorum vestrorum et super quo pavet anima vestra et filii vestri et filiae quas reliquistis gladio cadent ²² et facietis sicut feci ora amictu non velabitis et cibos lugentium non comedetis ²³ coronas habebitis in capitibus vestris et calciamenta in pedibus non plangetis neque flebitis sed tabescetis in iniquitatibus vestris et unusquisque gemet ad fratrem suum ²⁴ eritque Hiezecihel vobis in portentum iuxta omnia quae fecit facietis cum venerit istud et scietis quia ego Dominus Deus ²⁵ et tu fili hominis ecce in die quo tollam ab eis fortitudinem eorum et gaudium dignitatis et desiderium oculorum eorum super quo requiescunt animae eorum filios et filias eorum ²⁶ in die illa cum venerit fugiens ad te ut adnuntiet tibi ²⁷ in die inquam illa aperietur os tuum cum eo qui fugit et loqueris et non silebis ultra erisque eis in portentum et scietis quia ego Dominus