Actes 4
Vulgate

¹ loquentibus autem illis ad populum supervenerunt sacerdotes et magistratus templi et Sadducaei ² dolentes quod docerent populum et adnuntiarent in Iesu resurrectionem ex mortuis ³ et iniecerunt in eis manus et posuerunt eos in custodiam in crastinum erat enim iam vespera ⁴ multi autem eorum qui audierant verbum crediderunt et factus est numerus virorum quinque milia ⁵ factum est autem in crastinum ut congregarentur principes eorum et seniores et scribae in Hierusalem ⁶ et Annas princeps sacerdotum et Caiphas et Iohannes et Alexander et quotquot erant de genere sacerdotali ⁷ et statuentes eos in medio interrogabant in qua virtute aut in quo nomine fecistis hoc vos ⁸ tunc Petrus repletus Spiritu Sancto dixit ad eos principes populi et seniores ⁹ si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis infirmi in quo iste salvus factus est ¹⁰ notum sit omnibus vobis et omni plebi Israhel quia in nomine Iesu Christi Nazareni quem vos crucifixistis quem Deus suscitavit a mortuis in hoc iste adstat coram vobis sanus ¹¹ hic est lapis qui reprobatus est a vobis aedificantibus qui factus est in caput anguli ¹² et non est in alio aliquo salus nec enim nomen aliud est sub caelo datum hominibus in quo oportet nos salvos fieri ¹³ videntes autem Petri constantiam et Iohannis conperto quod homines essent sine litteris et idiotae admirabantur et cognoscebant eos quoniam cum Iesu fuerant ¹⁴ hominem quoque videntes stantem cum eis qui curatus fuerat nihil poterant contradicere ¹⁵ iusserunt autem eos foras extra concilium secedere et conferebant ad invicem ¹⁶ dicentes quid faciemus hominibus istis quoniam quidem notum signum factum est per eos omnibus habitantibus in Hierusalem manifestum et non possumus negare ¹⁷ sed ne amplius divulgetur in populum comminemur eis ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum ¹⁸ et vocantes eos denuntiaverunt ne omnino loquerentur neque docerent in nomine Iesu ¹⁹ Petrus vero et Iohannes respondentes dixerunt ad eos si iustum est in conspectu Dei vos potius audire quam Deum iudicate ²⁰ non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui ²¹ at illi comminantes dimiserunt eos non invenientes quomodo punirent eos propter populum quia omnes clarificabant Deum in eo quod acciderat ²² annorum enim erat amplius quadraginta homo in quo factum erat signum istud sanitatis ²³ dimissi autem venerunt ad suos et adnuntiaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum et seniores dixissent ²⁴ qui cum audissent unianimiter levaverunt vocem ad Deum et dixerunt Domine tu qui fecisti caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt ²⁵ qui Spiritu Sancto per os patris nostri David pueri tui dixisti quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania ²⁶ adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus Christum eius ²⁷ convenerunt enim vere in civitate ista adversus sanctum puerum tuum Iesum quem unxisti Herodes et Pontius Pilatus cum gentibus et populis Israhel ²⁸ facere quae manus tua et consilium decreverunt fieri ²⁹ et nunc Domine respice in minas eorum et da servis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum ³⁰ in eo cum manum tuam extendas sanitates et signa et prodigia fieri per nomen sancti Filii tui Iesu ³¹ et cum orassent motus est locus in quo erant congregati et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et loquebantur verbum Dei cum fiducia ³² multitudinis autem credentium erat cor et anima una nec quisquam eorum quae possidebant aliquid suum esse dicebat sed erant illis omnia communia ³³ et virtute magna reddebant apostoli testimonium resurrectionis Iesu Christi Domini et gratia magna erat in omnibus illis ³⁴ neque enim quisquam egens erat inter illos quotquot enim possessores agrorum aut domorum erant vendentes adferebant pretia eorum quae vendebant ³⁵ et ponebant ante pedes apostolorum dividebantur autem singulis prout cuique opus erat ³⁶ Ioseph autem qui cognominatus est Barnabas ab apostolis quod est interpretatum Filius consolationis Levites Cyprius genere ³⁷ cum haberet agrum vendidit illum et adtulit pretium et posuit ante pedes apostolorum