Genèse 32
Vulgate

¹ Laban vero de nocte consurgens, osculatus est filios, et filias suas, et benedixit illis: reversusque est in locum suum. ² Iacob quoque abiit itinere quo coeperat fueruntque ei obviam angeli Dei ³ quos cum vidisset ait castra Dei sunt haec et appellavit nomen loci illius Manaim id est Castra ⁴ misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir regionis Edom ⁵ praecepitque eis dicens sic loquimini domino meo Esau haec dicit frater tuus Iacob apud Laban peregrinatus sum et fui usque in praesentem diem ⁶ habeo boves et asinos oves et servos atque ancillas mittoque nunc legationem ad dominum meum ut inveniam gratiam in conspectu tuo ⁷ reversi sunt nuntii ad Iacob dicentes venimus ad Esau fratrem tuum et ecce properat in occursum tibi cum quadringentis viris ⁸ timuit Iacob valde et perterritus divisit populum qui secum erat greges quoque et oves et boves et camelos in duas turmas ⁹ dicens si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam alia turma quae reliqua est salvabitur ¹⁰ dixitque Iacob Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac Domine qui dixisti mihi revertere in terram tuam et in locum nativitatis tuae et benefaciam tibi ¹¹ minor sum cunctis miserationibus et veritate quam explesti servo tuo in baculo meo transivi Iordanem istum et nunc cum duabus turmis regredior ¹² erue me de manu fratris mei de manu Esau quia valde eum timeo ne forte veniens percutiat matrem cum filiis ¹³ tu locutus es quod bene mihi faceres et dilatares semen meum sicut harenam maris quae prae multitudine numerari non potest ¹⁴ cumque dormisset ibi nocte illa separavit de his quae habebat munera Esau fratri suo ¹⁵ capras ducentas hircos viginti oves ducentas arietes viginti ¹⁶ camelos fetas cum pullis suis triginta vaccas quadraginta et tauros viginti asinas viginti et pullos earum decem ¹⁷ et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges dixitque pueris suis antecedite me et sit spatium inter gregem et gregem ¹⁸ et praecepit priori dicens si obvium habueris Esau fratrem meum et interrogaverit te cuius es et quo vadis et cuius sunt ista quae sequeris ¹⁹ respondebis servi tui Iacob munera misit domino meo Esau ipse quoque post nos venit ²⁰ similiter mandata dedit secundo ac tertio et cunctis qui sequebantur greges dicens hisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum ²¹ et addetis ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur dixit enim placabo illum muneribus quae praecedunt et postea videbo forsitan propitiabitur mihi ²² praecesserunt itaque munera ante eum ipse vero mansit nocte illa in Castris ²³ cumque mature surrexisset tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc ²⁴ transductisque omnibus quae ad se pertinebant ²⁵ remansit solus et ecce vir luctabatur cum eo usque mane ²⁶ qui cum videret quod eum superare non posset tetigit nervum femoris eius et statim emarcuit ²⁷ dixitque ad eum dimitte me iam enim ascendit aurora respondit non dimittam te nisi benedixeris mihi ²⁸ ait ergo quod nomen est tibi respondit Iacob ²⁹ at ille nequaquam inquit Iacob appellabitur nomen tuum sed Israhel quoniam si contra Deum fortis fuisti quanto magis contra homines praevalebis ³⁰ interrogavit eum Iacob dic mihi quo appellaris nomine respondit cur quaeris nomen meum et benedixit ei in eodem loco ³¹ vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuhel dicens vidi Deum facie ad faciem et salva facta est anima mea ³² ortusque est ei statim sol postquam transgressus est Phanuhel ipse vero claudicabat pede ³³ quam ob causam non comedunt filii Israhel nervum qui emarcuit in femore Iacob usque in praesentem diem eo quod tetigerit nervum femoris eius et obstipuerit