Marc 8
Vulgate

¹ in illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent quod manducarent convocatis discipulis ait illis ² misereor super turba quia ecce iam triduo sustinent me nec habent quod manducent ³ et si dimisero eos ieiunos in domum suam deficient in via quidam enim ex eis de longe venerunt ⁴ et responderunt ei discipuli sui unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine ⁵ et interrogavit eos quot panes habetis qui dixerunt septem ⁶ et praecepit turbae discumbere supra terram et accipiens septem panes gratias agens fregit et dabat discipulis suis ut adponerent et adposuerunt turbae ⁷ et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et iussit adponi ⁸ et manducaverunt et saturati sunt et sustulerunt quod superaverat de fragmentis septem sportas ⁹ erant autem qui manducaverunt quasi quattuor milia et dimisit eos ¹⁰ et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha ¹¹ et exierunt Pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signum de caelo temptantes eum ¹² et ingemescens spiritu ait quid generatio ista quaerit signum amen dico vobis si dabitur generationi isti signum ¹³ et dimittens eos ascendens iterum abiit trans fretum ¹⁴ et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi ¹⁵ et praecipiebat eis dicens videte cavete a fermento Pharisaeorum et fermento Herodis ¹⁶ et cogitabant ad alterutrum dicentes quia panes non habemus ¹⁷ quo cognito Iesus ait illis quid cogitatis quia panes non habetis nondum cognoscitis nec intellegitis adhuc caecatum habetis cor vestrum ¹⁸ oculos habentes non videtis et aures habentes non auditis nec recordamini ¹⁹ quando quinque panes fregi in quinque milia et quot cofinos fragmentorum plenos sustulistis dicunt ei duodecim ²⁰ quando et septem panes in quattuor milia quot sportas fragmentorum tulistis et dicunt ei septem ²¹ et dicebat eis quomodo nondum intellegitis ²² et veniunt Bethsaida et adducunt ei caecum et rogabant eum ut illum tangeret ²³ et adprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum et expuens in oculos eius inpositis manibus suis interrogavit eum si aliquid videret ²⁴ et aspiciens ait video homines velut arbores ambulantes ²⁵ deinde iterum inposuit manus super oculos eius et coepit videre et restitutus est ita ut videret clare omnia ²⁶ et misit illum in domum suam dicens vade in domum tuam et si in vicum introieris nemini dixeris ²⁷ et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi et in via interrogabat discipulos suos dicens eis quem me dicunt esse homines ²⁸ qui responderunt illi dicentes Iohannem Baptistam alii Heliam alii vero quasi unum de prophetis ²⁹ tunc dicit illis vos vero quem me dicitis esse respondens Petrus ait ei tu es Christus ³⁰ et comminatus est eis ne cui dicerent de illo ³¹ et coepit docere illos quoniam oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere ³² et palam verbum loquebatur et adprehendens eum Petrus coepit increpare eum ³³ qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro dicens vade retro me Satana quoniam non sapis quae Dei sunt sed quae sunt hominum ³⁴ et convocata turba cum discipulis suis dixit eis si quis vult post me sequi deneget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me ³⁵ qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium salvam eam faciet ³⁶ quid enim proderit homini si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae ³⁷ aut quid dabit homo commutationem pro anima sua ³⁸ qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice et Filius hominis confundetur eum cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis